Australia - Verslag

Eerste dag Australië

Errug vroeg op: 3.45am… Shuttle bus is beetje vroeg, dus gehaast mijn bakje yoghurt weg gewerkt. Om 4.30am op pad. Moeten meerdere hotels bij langs om andere passagiers op te halen. Een aantal hebben blijkbaar moeite zo vroeg op te staan, want we moeten her en der lang wachten. Toch nog op tijd op het vliegveld, om 6 uur.

Inchecken gaat vlot, maar bij een volgende controle zijn ze iets strenger met het gewicht van de handbagage. Rugtas moet op de weegschaal. Ja hoor, meer dan 10 kilo terwijl je maar 7 kg mag hebben. De dame vraagt of ik niet wat over kan hevelen in mijn laptop-tas. Tuurlijk. Paar zware boeken overgepakt, en ja hoor met iets meer dan 8 kg in mijn rugtas mag ik wel door. Huh? Wat betreft het totaal gewicht van mijn handbagage is er werkelijk niets veranderd, maar ik vind het prima…

Vlucht naar Adelaide duurt 4 en half uur en heeft last van turbulentie (piloot bonen gegeten?). Aankomst in Adelaide verloopt ook zonder problemen. Mag Australië als “returning resident” binnen (aangezien we 13 juli al voor de eerste keer binnen kwamen) en hoef gelukkig niets te betalen voor de laptop die ik invoer.

Klik
op
de
foto's
voor
een
vergrote
versie
Aangezien er een “meet & greet” voor mij geregeld is (bij SA immigration) staat er zowaar een dame op mij te wachten met een papier met SCHUTTER erop. Haar naam is Jenny. Met een soort van limousine service word ik naar mijn tijdelijke onderkomen gebracht, waar ik Jenny weer ontmoet.

De receptie sluit op zondag om 12 uur, dus snel inchecken en daardoor vergeet ik naar het Internet te vragen. Mijn kamer/appartement is op de bovenste (3e) verdieping en is behoorlijk ruim. Als één van de appartementen op het eind heeft het zelfs een aparte slaapkamer in een soort van half ronde erker. Het is allemaal niet meer zo nieuw, maar wel schoon.

Jenny heeft een pakket met bijzonder veel nuttige informatie voor me. Na bijna twee uur praten, gaan we naar de supermarkt een paar honderd meter verderop. Het appartement is self-serviced, dus ik zal zelf voor eten moeten zorgen. Wat eerste levensbehoeften ingeslagen, waaronder wat typisch Australische dingen. Bij de kassa blijkt mijn bankpas het hier niet te doen. Credit card werkt gelukkig wel. Binnenkort maar snel een lokale bankpas regelen.
Klik
op
de
foto's
voor
een
vergrote
versie

Weer terug bij mijn appartement nemen Jenny en ik afscheid. Heb inmiddels wel honger dus probeer mijn Australische crumpets (soort kleine pannekoekjes) en de vegemite. De eerste doorstaat de test, maar vegemite is niet helemaal mijn smaak. “An acquired taste” (je moet het leren eten), zullen we maar zeggen. Nu schijn je er ook jus van te kunnen maken en dat lijkt me inderdaad een beter plan.

In mijn kleine (éénpersoons) keukentje maak ik een simpele, maar voedzame maaltijd. Macaroni met tonijn. Kook meteen genoeg voor de volgende dagen, lekker makkelijk!

Voordat ik de gordijnen van de slaapkamer dicht trek kijk, ik nog even of er geen spin achter zit. Hier in Australië loopt namelijk van allerlei giftig ongedierte rond. Ik zie gelukkig geen spin, maar wel een vogelnest op de airco buiten het raam. En er zit zowaar een vogel op. Volgens mij is het een duif die hier besloten heeft een gezinnetje te stichten… Leuk, dan heb ik ook al een huisdier. Nu maar hopen dat ie morgenvroeg niet erg veel kabaal gaat maken (dan vrees ik dat ik de airco even aan moet zetten...).

Vlucht naar Adelaide duurt 4 en half uur en heeft last van turbulentie (piloot bonen gegeten?). Aankomst in Adelaide verloopt ook zonder problemen. Mag Australië als “returning resident” binnen (aangezien we 13 juli al voor de eerste keer binnen kwamen) en hoef gelukkig niets te betalen voor de laptop die ik invoer.				Klik op de foto's voor een vergrote versie
Aangezien er een “meet & greet” voor mij geregeld is (bij SA immigration) staat er zowaar een dame op mij te wachten met een papier met SCHUTTER erop. Haar naam is Jenny. Met een soort van limousine service word ik naar mijn tijdelijke onderkomen gebracht, waar ik Jenny weer ontmoet.
De receptie sluit op zondag om 12 uur, dus snel inchecken en daardoor vergeet ik naar het Internet te vragen. Mijn kamer/appartement is op de bovenste (3e) verdieping en is behoorlijk ruim. Als één van de appartementen op het eind heeft het zelfs een aparte slaapkamer in een soort van half ronde erker. Het is allemaal niet meer zo nieuw, maar wel schoon.

Klik op de foto's voor een vergrote versie		Weer terug bij mijn appartement nemen Jenny en ik afscheid. Heb inmiddels wel honger dus probeer mijn Australische crumpets (soort kleine pannekoekjes) en de vegemite. De eerste doorstaat de test, maar vegemite is niet helemaal mijn smaak. “An acquired taste” (je moet het leren eten), zullen we maar zeggen. Nu schijn je er ook jus van te kunnen maken en dat lijkt me inderdaad een beter plan.

	In mijn kleine (éénpersoons) keukentje maak ik een simpele, maar voedzame maaltijd. Macaroni met tonijn. Kook meteen genoeg voor de volgende dagen, lekker makkelijk!
		Voordat ik de gordijnen van de slaapkamer dicht trek kijk, ik nog even of er geen spin achter zit. Hier in Australië loopt namelijk van allerlei giftig ongedierte rond. Ik zie gelukkig geen spin, maar wel een vogelnest op de airco buiten het raam. En er zit zowaar een vogel op. Volgens mij is het een duif die hier besloten heeft een gezinnetje te stichten… Leuk, dan heb ik ook al een huisdier. Nu maar hopen dat ie morgenvroeg niet erg veel kabaal gaat maken (dan vrees ik dat ik de airco even aan moet zetten...).