Mevrouwtje Schutter in Bermuda - 31-12-03 - Woensdag

Oudejaarsdag

Moet ik er zowaar op de laatste dag van het jaar nog op tijd uit! Sterker nog, dit gesprek zou wel eens kunnen betekenen dat het gedaan is met het uitslapen...

Iets voor half 10 stap ik het kantoor van Fairway Management binnen. Vrij vlot nadat ik me gemeld heb komt mister Mason mij ophalen. Met een praatje over de orkaan Fabian en Bermuda, begint hij het gesprek. Die heb ik gemist, zeg ik. Hij heeft meerdere orkanen meegemaakt (in Bermuda en Amerika), maar dit was toch wel een krachtige die ook nog eens precies over Bermuda heenging. Goed, het ijs is gebroken. Niet dat ik zenuwachtig ben. Daarvoor heb ik blijkbaar in het afgelopen anderhalfjaar vaak genoeg aan de andere kant van de tafel gezeten. Tijdens het gesprek heeft Mr. Mason het ook over de krapte aan personeel. Bij de uitzendbureau's die ik gesproken heb, zeggen ze juist dat er door Fabian veel werklozen zijn, ook op administratief gebied. Als ik hem daar naar vraag, is zijn verklaring dat er weinig goed personeel is. (Ik denk: Well, here I am!) De kantoren die Fairway verhuurt zitten allemaal in dit gebouw. Op de eerste en derde verdieping. (Daartussen zitten de programmeurs en administratie van Gateway op de tweede verdieping). Daarnaast verlenen ze administratieve, boekhoudkundige en accountantsdiensten. Op deze manier kunnen buitenlandse bedrijven zich makkelijk in Bermuda "vestigen".
Er is een senior boekhouder die Fairway gaat verlaten, omdat hij bij de klant waar hij zoveel voor deed, gaat werken. Dit gat willen ze met eigen mensen opvullen, door ze verder op te leiden en in te werken. Maar ondertussen moet al het werk wel door blijven gaan. Voor dat laatste hebben ze iemand nodig die van alle markten thuis is. Dus van eenvoudig input-werk tot aan financiële rapportage. Precies een baantje voor mij dus! 't Zal ongeveer voor een halfjaar zijn.
Hij heeft nog wel meer kandidaten, dus waarschijnlijk zal het niet eerder dan half januari zijn voordat de beslissing genomen wordt. Maar uiterlijk eind januari.

Na het gesprek ga ik eerst even bij Jan langs om verslag te doen. Die heeft het echter te druk voor een lang gesprek. Vandaar dat ik maar doorga naar Business Services. Mr. Mason heeft al gebeld. Ook hij vond het een goed gesprek. Maar wil nog wel met die andere mensen spreken. Er zit dus niets anders op dan een paar weekjes te wachten.
Mijn werkvergunning om voor Business Services te mogen werken is gistermiddag binnen gekomen. Dus als er in de tussentijd een ander baantje voor een paar dagen is, dan hoor ik het meteen. Mooi zo. Het lijkt er op dat het vanaf januari 2004 gedaan is met mijn luie leventje...

Halverwege de middag komt Jan thuis. Hij is eerder vrij. Daardoor kunnen we op tijd inchecken in het Elbow Beach hotel. Mooi hotel, zie Oudejaars Special. Wij zitten in het hoofdgebouw, maar verspreid over een groot heuvelachtig terrein, liggen nog veel meer appartementen. Het geheel ligt aan één van de mooiste stranden van Bermuda. Als we het terrein verkennen zien we dat ze zo'n beetje overal met reparaties bezig zijn. De schade die Fabian aangericht heeft is hopelijk voor aanvang van het volgende toeristenseizoen wel hersteld.
De Newyears Party begint om 8 uur, maar vanaf 6 uur zijn we uitgenodigd om bij Pat en Erin vooraf een borreltje te komen drinken. Om 7 uur zijn wij er wel klaar voor en gaan we naar hun kamer. Die is wat ruimer dan die van ons en heeft een balkon met uitzicht op zwembad, strand en zee. Om 8 uur gaan we met z'n achten naar het buffet. Hier is een tafel voor ons gereserveerd en volledig aangekleed met feest"mutsen", toeters, firecrackers, ballonnen en ratels. In een lange, brede gang staat het buffet uitgestald. Het is zeer uitgebreid en bijzonder goed verzorgd. Diverse warme en koude voorgerechten, waaronder mosselen en oesters. Die laatste heb ik nog nooit gegeten, dus dit is mijn kans om ze te proberen. Shawn geeft als tip ze met wat citroensap en tabascosaus te eten. Ik proef vervolgens totaal geen oester. Ik probeer er nog een met een klein beetje citroensap, maar ook deze keer ontgaat het mij. Ik denk niet dat ik een grote oester-fan zal worden. De rest smaakt me overigens prima. Als desert hebben ze naast diverse taarten ook crèpes. Deze dunne pannekoekjes worden met toevoeging van een scheutje Cointreau gebakken waar je bijstaat. Klaar terwijl je wacht, zeg maar. En overheerlijk! Dit maakt het gemis van oliebollen weer een beetje goed.
Dansen en drinken (een nieuwe cocktail die ik nog niet kende; de cosmo) nog wat en dan is het al bijna twaalf uur. Iemand gaat een fles champagne halen, maar dit duurt zo lang, dat we ons nog moeten haasten om elkaar om middernacht op het strand "happy newyear" te kunnen wensen. Het hotel heeft zelfs voor vuurwerk gezorgd. Niet echt spectaculair, maar wel de moeite waard, zie Oudejaars Special. Vuurwerk wordt hier niet in winkels verkocht, maar slechts bij grote hotels en bij Hamilton Harbour afgestoken.
We borrelen nog wat na bij Pat en Erin op de kamer en vinden het om 2 uur wel mooi genoeg geweest. Bovendien zit ik in een veel te makkelijke stoel en vallen mijn ogen elke keer dicht. Tijd om ons bed op te zoeken...